สวัสดีครับ…ช่วยดูงั่งให้ผมหน่อยครับ

สวัสดีครับไม่รับดูงั่งนะครับ…นี่คือคำตอบที่คุณจะได้จากการทักผมมาแบบนี้

ทำไมล่ะพี่??? (หลายคนสงสัย)
เห็นพี่ลงรูปงั่งเยอะๆ และชอบเขียนบทความเรื่องการใช้งาน พี่นี่ต้องเซียนแน่ๆ แบบนี้ระดับอาจารย์ชัวร์
ตอบกันตรงๆแบบไม่อายเลยครับ ผมไม่ใช่เซียนครับ เป็นแค่ “เกรียนพระงั่ง” ครับ

มีคนให้ผมช่วยดูแบบนี้มาหลายปี ผมก็ได้แต่ตอบเลี่ยงๆไป
“สวยดีครับ”
“อืม…ม แปลกดี”
“ไม่เคยเห็นมาก่อน”
“แบบนี้เหมือนของผมเลย”
“สวยดีครับ ผมชอบ”
ยกเว้นแบบที่ชัวร์มากๆจะตอบแบบนี้
“ท่าพระจันทร์ขายเพียบ”
“เห็นขายเป็นตะกร้าๆ”
“ของใหม่ท่าพระจันทร์เพียบเลย”

ทำไมไม่มีคำตอบประเภท “แบบนี้เก่าแท้ 100%” “ของจริงแน่นอน” “ที่สุดของแจ้เลยครับองค์นี้”
เนื่องมาจากว่า ผมก็เพิ่งศึกษาและสะสมมาได้ไม่กี่ปี คงไม่กล้าอะไรขนาดนั้น ศึกษาจากการดูข้อมูลในอินเตอร์เน็ต พูดคุยกับคนที่เค้าเคยใช้และศึกษามาก่อน กับคนขายงั่งมืออาชีพก็มีคุยกันบ้าง ร้านดังๆผมรู้จักเกือบทุกคน พูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์และเป็นลูกค้าของเค้าบ้าง ก็จะมีแค่พิมพ์ที่เคยเห็น เคยจับ เนื้อที่เคยส่องหรือเคยมี นอกเหนือจากนั้น “ผมประเมินจากความน่าจะเป็นและปัจจัยแวดล้อม ณ.ช่วงนั้นๆ”

แต่ถ้าถามผมว่า

พี่…งั่งใช้งานแบบนี้ได้ผลไหม

เอาเข้าวัดได้ไหม

ไม่เซ่นแล้วจะเป็นไรไหม

ใช้งานอย่างไรได้บ้าง

มาเลยครับ จัดให้อย่างสวยงาม คือมันเรื่องการใช้งานไง ตอบง่าย ลองมาแล้ว ไม่โม้ด้วยเพราะไม่ได้ขายของ เจอยังไงเล่าอย่างนั้น เชื่อไม่เชื่อก็ต้องใช้ ปัญญา…วุฒิ… กะเร เต้เต๊ (อ่านช้าๆ ใส่ลูกเอื้อนเข้าไปด้วย) พิจารณาดูเอง ถ้าไม่เข้าใจว่ามันคืออะไร สงสัยจะคุยกันไม่รู้เรื่อง 555

ผมบอกวิธีของผมให้ฟังครับ เมื่อประมาณ 3 ปีที่แล้ว ผมเริ่มศึกษาเรื่องงั่ง ผมนั่งดูรูปงั่งในอินเตอร์เน็ตทุกวัน ย้ำว่าทุกวัน ค้นหาจากทุกเว็บเบราเซอร์เพื่อให้ได้ข้อมูลที่หลากหลาย (ขี้เกียจอธิบาย ไปอ่านกันเองว่ามันคืออะไร) พูดคุยกับผู้ค้นเป็นร้อยๆคนเรื่องั่งและเป๋อ อ่านทุกบทความ อ่านทุกคอมเมนต์ ดูทุกรูป ทุกพิมพ์ที่มีข้อมูลในอินเตอร์เน็ต อ่านทุกข้อมูลที่หาได้ อ่านทั้งเว็บไทยและเว็บต่างประเทศ ทำแบบนี้ทุกวันเป็นปีๆ ผมมั่นใจว่าผมดูรูปงั่งผ่านตามาไม่ต่ำกว่าหมื่นรูป อ่านบทความและคอมเมนต์จากเว็บบอร์ดต่างๆไม่ต่ำกว่าพันหัวข้อ ถ้าเทียบเป็นตัวอักษร ผมอ่านเรื่องราวเกี่ยวกับงั่งมาไม่ต่ำกว่า 1 MB (เมกะไบต์) เทียบง่ายๆคือ อ่านเรื่องราวเกี่ยวกับงั่งที่มีจำนวนตัวอักษร 1,000 ตัว อ่านมาไม่ต่ำกว่า 1,000 เรื่อง ไปเทียบดูเอาเองครับว่ามากน้อยแค่ไหน

ถ้าไม่เข้าใจหน่วยพื้นฐานของระบบข้อมูลในคอมพิวเตอร์ อ่านตามลิงค์นี้ได้ครับ http://junjao.com/board/index.php?topic=4.0

แน่นอนว่ามันคงไม่ใช่คำตอบสำหรับคำถามที่ว่า ความรู้ในเรื่องงั่งของผมจะเรียกว่าระดับไหน “เป็นเซียนรึเปล่า” ตอบเลยครับว่าผมไม่ใช่เซียนงั่งครับ

ผมแค่มีข้อมูลและสมมติฐานมากพอที่จะบอกตัวเองได้ว่าแบบไหนที่ควรจะเล่น (ชอบ) หรือแบบไหนที่ไม่ควรจะยุ่ง

และที่สำคัญคือ ผมเจอและจดจำงั่งพิมพ์ที่ใช่สำหรับผมได้แม่น และทุกวันนี้ก็ตามเก็บมาได้จนครบ (ย้ำว่าครบ) ใช้เวลาไปทั้งหมด 3 ปีกว่า หมดเงินไปหกหลัก ดังนั้นในการที่ผมจะเลือกงั่งในแบบของผมและเอามาแชร์ให้มิตรักแฟนงั่งได้ชมได้อ่านกันนั้น มันผ่านอะไรมาเยอะพอสมควรครับ ผมใช้ทรัพยากรทั้งเงิน เทคโนโลยี เวลา และที่สำคัญคือใจ ในการศึกษาข้อมูลเรื่องงั่งและเป๋อ

หากคุณอ่านบทความของผมแล้วคืดว่า “มันม่ายช่าย…ย” ไม่เป็นไร ผมแชร์ในมุมมองและประสบการณ์ของผม หากคุณเห็นงั่งของผมแล้วคิดว่า “ดูไม่ดี” ก็ไม่เป็นไรเช่นกัน ทั้งคุณและผมไม่ได้เป็นผู้ให้กำเนิดงั่ง เราไม่ได้เป็นคนทำหรือปลุกเสก เราแค่ตามรอยอดีต ไม่มีใครู้แน่ชัดว่าแบบไหนแท้แบบไหนปลอม เรามีข้อมูลอ้างอิงกันคนละแบบ มีแต่แบบไหนชอบแบบไหนที่ไม่ชอบ (ไอ้ของปลอมท่าพระจันทร์หรือของปลอมที่ทำกันเนียนๆตอนนี้ไม่ต้องพูดถึงนะครับ อันนั้นมันตั้งใจปลอมจริงๆ รู้ว่าปลอมแล้วมาหลอกคนอื่นว่าแท้ อันนี้รับไม่ได้ครับ…เห็นแก่ตัวที่สุด)

เมื่อเล่าให้ฟังกันถึงขนาดนี้แล้ว ก็มาฟัง 5 เหตุผลที่ผมไม่ตอบเรื่องงั่งว่าแท้หรือไม่แท้

1.คุณ “มักจี่” หรือ”สนิท”กับผมไหม? – หลายคนที่ติดต่อมาไม่เคยคุยกันมาก่อนเลย มาถึงก็ “พี่ครับดูงั่งให้หน่อยครับ”

2.คุณ”เกรงใจ”หรือ”นับถือ”ผมมากแค่ไหน – ตอบแทนเลยว่า “ไม่” ก็แค่ใครก็ไม่รู้เขียนเรื่องเล่าสนุกๆให้อ่านในเน็ต (แบบฟรีๆ) จะไปเกรงใจอะไรมันฟระ (จบข้อนี้แล้วอ่านข้อถัดไปทันที ห้ามเว้นระยะเกิน 5 วินาทีนะครับ เพื่อความต่อเนื่อง)

3.คุณใจกว้างพอไหม – ผมตอบคำถามคุณไปถ้าตอบ “ถูกใจ” อย่างที่คุณอยากได้ยิน ผมก็รอดตัวไป แต่….ถ้าไม่ใช่ล่ะ ถ้าผมบอกว่า “ปลอมครับ” “โอ๊ย…ย ของใหม่เพิ่งออกจากโรงหล่อ” “โดนหลอกมาแล้วไอ้ทิด” ยิ่งคุณไม่ได้ “มักจี่” “นับถือ” หรือ “เกรงใจ” อะไรผม คุณก็จะแสดงอาการงอแง เกรี้ยวกราด ประชดประชัน หรืออะไรก็ตามเพื่อต่อต้านคำตอบของผม เอาง่ายๆครับ แนะนำให้ไปตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์หาอายุความเก่าของโลหะดูครับ ข้ามเรื่องแท้ไม่แท้ไปก่อน เอาเรื่องเก่าไม่เก่าก่อน ไม่ต้องมาถามผม ถ้าเค้าตรวจดูแล้วไม่เก่าเหมือนคนขายโม้มา อย่าไปงอแงใส่เค้านะ บอกไว้ก่อน เรื่องเก่าไม่เก่าผมไม่เชื่ออาจารย์ครับ ผมเชื่อกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ครับ

สมมติว่า อาจารญ์อายุ 65 ปี เริ่มเล่นงั่งตอนอายุ 20 ปี เท่ากับอาจารย์มีประสบการณ์กับงั่ง 45 ปี (65-20 = 45 ไม่งงนะ) บังเอิ๊น….น (เสียงสูงปรี๊ด) งั่งพิมพ์ที่อาจารย์ชอบและสะสมมาตั้งแต่อายุ 20 ปี ดันเป็นของปลอม ปลอมตั้งแต่ตอนอาจารย์อายุ 5 ขวบ สรุปง่ายๆคือ ปลอมก่อนอาจารย์จะสนใจเรื่องงั่ง แบบนี้อาจารย์จะรู้ไหมว่ามันปลอม ก็ไม่รู้ไงครับ ก็เห็นมาตั้งแต่หนุ่มๆไง นับถึงวันนี้พิมพ์นี้เก็บมาตั้ง 45 ปีแล้วนะเฟร้ย เก็บตั้งแต่หนุ่มๆยันหนวดหงอก ใครจะเชื่อก็ตามใจ ถ้าเรื่องอายุความเก่าต้องพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์เท่านั้นครับ ยิ่งพิสูจน์โดยการจับยงจับญาณนี่ไม่ต้องคุยเลยครับ ใครมโนเก่งก็เล่าเป็นฉากๆตามจินตนาการ (แหม่ๆๆ ฟังแล้วมันเคลิ้มฉุดๆ)

4.ผมได้อะไรจากการตอบคำถามคุณ? – ไม่ได้ครับ แถมบางครั้งอาจโดนต่อว่ากลับมาอีก ล่าสุดนี่เพิ่งโดนเลยครับ ไปซื้องั่งมาจากไหนไม่รู้ มาชวนผมคุยโน่นนี่นั่น เสร็จแล้วถามว่าแท้ไหม พอบอกไปว่าไม่เคยเห็น ดูแล้วไม่น่าจะเก่า โหว…เคืองผมเลย บอกให้ผมไปศึกษาเยอะๆ หาอาจงอาจารย์ช่วยสอน ว่าไปโน่น ไอ้ผมก็อยากสมัครหลักสูตรวิทยาศาสตร์บัณฑิตเอก “งั่งศึกษา” ต่อด้วยปริญญาโทด้าน “โลหะวิทยาของงั่ง” ตามด้วยปริญญาเอกด้าน “อภินิหารวิทยา” อยู่หรอกครับ แต่ไม่มีที่ไหนเปิดสอน ยิ่งให้หาอาจารย์ด้วยแล้วยิ่งยากหนักเลย ส่วนตัวผมไม่เคยเจออาจารย์เรื่องนี้สายตรง (สายตรงที่เห็นก็เป็นพระเกจิที่ปลุกเสกของใหม่มาจำหน่าย) เจอแต่คนที่สะสมใช้งานมานานๆ กับคนขายที่คนนับถือว่าเป็นอาจารย์ ถ้าเคสหลังนี่แย่หน่อยนะครับ ไปปรึกษาเค้าก็ว่าของเค้าแท้ ดีอย่างโน้นอย่างนี้ เอามาถามผม ผมก็บอกไม่เคยเห็นก็แค่นั้น สุดท้ายก็เอาคำที่ผมบอกไปฟ้องเค้า เค้าก็สวดผมกลับมา ก็เชื่อเค้าแล้วก็มางอแงใส่ผม มันใช่เรื่องของผมมั๊ยเนี่ย….ย

5.ผมจะรู้ไหมว่าคุณถามเพื่อจุดประสงค์อะไร? – ถามเพื่อลองของ ถามเพื่ออยากรู้ ถามเพื่อความสบายใจ ถามเพื่อจะขาย ถามเพื่อจะซื้อ มันหลายเหตุผลไงครับ ย้อนกลับไปอ่านข้อ 4 อีกครั้ง ผมไม่ได้อะไรจากการตอบ แถมมีความเสี่ยงจากคำตอบของผม แล้วผมจะตอบเพื่อ…อ

(หายใจลึกๆ แล้วค่อยๆ แล้วลองจินตนาการว่าถ้าคุณเป็นผม จะรู้สึกแบบนี้ไหม)

อย่าหาว่าผมหยิ่งหรือใจแคบเลยนะครับ ไม่อยากให้เสียเวลากันทั้ง 2 ฝ่าย ถ้าเราเข้ากันไม่ได้จริงๆ เราคงต้องจบกันแค่นี้ (โอ๊ยไม่ใช่แระ เปรียบเป็นความรักไปโน่น 555)

แต่ถ้าต้องการขายให้ผม ส่งรูปมาให้ดู เดี๋ยวผมตอบเองครับว่ารับหรือไม่รับ ไม่ต้องถามต่อนะครับว่าเพราะอะไรที่ไม่รับ “ตังหมด” “มีเยอะแล้ว” “ไม่ชอบ” ผมขอไม่ตอบครับ

บทความนี้ทั้งหมดผมขอสรุปสั้นๆดังนี้ครับ
การจีบสาว ถ้าไปจีบแล้วจีบไม่ติด ก็อย่าไปโกรธเค้าครับ หันมาพิจารณาตัวเองดีกว่าครับว่าเราไม่ดีตรงไหน ปรับปรุงแก้ไขซะ

จากเรื่องขอให้ดูงั่ง มาจบที่การจีบสาวได้ไงฟระ 555