ประสบการณ์ตะกรุดหลวงปู่หมุน ฐิตสีโล

สวัสดีครับ ตะกรุดดอกนี้ผมได้มาประมาณ 18 ปี ตอนนั้นเรียนอยู่มัธยมปลาย สาเหตุที่ได้มาเพราะว่าน้าของผม ตอนนั้นบวชอยู่ที่วัดสุทัศน์ ซึ่งตอนนั้นเป็นช่วงที่มีการปลุกเสกวัตถุมงคลของหลวงปู่หมุน ฐิตสีโล ผมได้ไปเยี่ยมหลวงน้าที่วัด จึงมีโอกาสได้กราบหลวงปู่หมุน และได้บูชาวัตถุมงคลของท่านมาหลายรายการ

ความรู้สึกของผมตอนที่ได้พบหลวงปู่หมุนคือ ท่านเป็นพระที่อายุเยอะ จำได้ว่าตอนนั้นท่านอายุเกิน 100 ปี เป็นพระที่ดูน่าเลื่อมใส ดูท่านจะออกดุๆ ผมมีโอกาสได้กราบท่าน ซึ่งตอนนั้นก็รู้สึกไม่ได้ตื่นเต้นอะไร เพราะว่าผมเป็นแค่เด็ก ม.3 และก็ไม่ได้อินกับเรื่องเครื่องรางของขลังหรือวัตถุมงคลอะไรมากนัก ก็แค่คุ้นเคยกับการแขวนพระตอนเด็กๆ หลังจากนั้นผมก็มีโอกาสได้ไปเยี่ยมหลวงน้าของผมอีก 1-2 ครั้ง ซึ่งในตอนนั้น วัตถุมงคลของหลวงปู่หมุน มีให้บูชาที่วัดสุทัศน์ด้วยเช่นกัน จำได้ว่ามีคนมาดูและบูชาเรื่อยๆ เพราะมีการลงโฆษณาประชาสัมพันธ์ในหนังสือพระเครื่องต่างๆ แต่ก็ไม่ได้มีคนมารอเช่าบูชามากนัก จึงทำให้ทุกครั้งที่ผมไปวัดสุทัศน์ จึงมีโอากาสได้เข้าถึงหลวงปู่หมุน และมีโอกาสได้เลือกดูวัตถุมงคลของท่านอย่างทั่วถึง

กลับมาเรื่องของตะกรุดหลวงปู่หมุนดอกนี้ เป็นตะกรุดซึ่งหลวงปู่ได้ทำไว้ตอนอยู่ที่วัดบ้านจาน หลวงน้าของผมได้ขอบูชามาจากกุฏิของหลวงปู่ โดยแบ่งให้ผมมาใช้ ตะกรุดดอกนี้ขนาดยาว 4.5 นิ้ว ตอนที่ได้มาตะกรุดจะร้อยอยู่กับเชือกสีแดงพร้อมลูกสะกด 2 ลูก ซึ่งหลังจากได้มาผมก็เก็บเอาไว้บนหิ้งครับ ไม่ได้เอามาใช้เนื่องจากตะกรุดดอกใหญ่และมีขนาดค่อนข้างยาว (สำหรับผม) แขวนเอวแล้วรู้สึกเกะกะ เก็บไว้บนหิ้งอยู่ประมาณ 3 ปี พอเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ผมต้องไปอยู่หอพัก เลยรู้สึกว่าต้องมีของดีติดตัวเอาไว้ซักหน่อย ก็เลยเอาตะกรุดหลวงปู่หมุนดอกนี้มาใช้งานครับ

ไม่น่าเชื่อครับว่าช่วงปี 2 ผมมีประสบการณ์แคล้วคลาดจากการโดนวัยรุ่นเด็กถิ่นเอาปืนลูกซองมายิงใส่กลุ่มผม ซึ่งส่งผลให้รุ่นน้องและเพื่อนผมถูกส่งเข้าโรงพยาบาลหลายคน เหตุการณ์เกิดจากพวกผม (รุ่นพี่ปี 2) ประมาณ 6 คน นัดกันไปตกปลาใกล้ๆกับมหาวิทยาลัย โดยมีรุ่นน้องปี 1 ขอไปด้วยอีก 4-5 คน เราไปถึงสถานที่ตกปลาซึ่งอยู่ในย่านชุมชน เวลาประมาณ 1 ทุ่ม หลังจากไปถึงก็เตรียมอุปกรณ์ตกปลา โดยพวกเราต่างคนต่างวุ่นอยู่กับการตกปลา บางคนก็เดินคุยกัน บางคนก็สูบบุหรี่โดยที่ยังไม่ได้มีการกินเหล้าหรือเบียร์เลย ระหว่างที่กำลังนั่งคุยกันอยู่ อยู่ดีๆก็มีวัยรุ่น 2 คน ขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามาใกล้และชะลอรถ หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงดัง “บึ้ม” ดังสนั่น ผมเองคิดว่าเป็นการจุดประทัดยักษ์แล้วโยนใส่ กลุ่มพวกผมจึงได้ตะโกนด่าตามหลังวัยรุ่น 2 คนนั้น ซึ่งเร่งรถหนีไปอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นรุ่นน้องและเพื่อนของผมหลายคนจึงตะโกนบอกว่า โดนยิง หลายคนทรุดลงกับพื้น เลือดเริ่มออก และร้องโอดโอย เพราะโดนปืนลูกซองยิง ลูกมันกระจายไปโดนหลายคน ในเหตุการณ์นี้ มีคนอยู่ด้วยประมาณ 10 คน และได้รับบาดเจ็บประมาณ 5 คน ตอนนั้นผมมีเพียงตะกรุดดอกนี้เท่านั้นที่พกติดตัวอยู่ นี่จึงเป็นที่มาของความเชื่อและศรัทธาในตะกรุดหลวงปู่หมุน หลังจากเรียนจบ ผมก็ถอดตะกรุดเก็บขึ้นหิ้งเพราะชุดทำงานเสื้อเชิ๊ตและกางเกงสแลคมันไม่สะดวกกับการผูกตะกรุดขนาดใหญ่ติดเอว

ตะกรุดแบบนี้ไม่อยู่ในทำเนียบเครื่องรางของขลังของหลวงปู่หมุน เพราะว่าท่านปลุกเสกเองส่วนตัวก่อนที่จะปลุกเสกพระเครื่องรุ่นต่างๆซึ่งเป็นที่นิยมอยู่ในตอนนี้ ปัจจุบันตะกรุดดอกนี้ได้กลับเข้าประจำการที่เอวผมแล้ว ไปไหนมาไหนรู้สึกอุ่นใจครับ

เราลองมาดูตะกรุดกันใกล้ๆครับว่ามีลักษณะอย่างไร