งั่งเขมรตาโปนอุดกริ่ง
“มะขามเทศ”ตอนที่ ๒
หลังจากที่เล่าเรื่องเกริ่นนำเกี่ยวกับมะขามเทศของผมไปแล้ว วันนี้มาต่อตอนที่ 2 กันครับ ผมใช้มะขามเทศมาเรื่อยๆก็รู้สึกดีครับ เพราะปกติช่วงหลังๆตั้งแต่เรียบจบมหาวิทยาลัยมา ไม่ได้ห้อยพระหรือว่าพกของดีอะไรติดตัวเลย ยกเว้นตอนที่ผมบวชอยู่ (ช่วงนั้นใกล้ชิดกับเรื่องเครื่องลางของขลังเป็นพิเศษ เลยมีติดตัวตลอด 1 พรรษา)
พอมาใช้งั่งเลยรู้สึกว่าเหมือนมีเพื่อนคู่กาย ไปไหนไปด้วย ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ เกินกว่า 7 เดือนแล้วครับ ไม่เคยมีวันไหนที่ไม่พกงั่งเลยซักวัน ไปไหนก็เอาไปด้วย บางวันเห่อๆก็ใส่นอน ทิ่มเอวบ้างไรบ้างตามประสาครับ แฟนผมชอบทักว่าทำไมไม่ถอด ใส่นอนจะดีหรือ ผมบอกว่าต้องอยู่ด้วยกันตลอด ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่อยากถอดออก
ขนาดไปเที่ยวที่ฮ่องกง ผมยังพามะขามเทศไปด้วยเลยครับ ทั้งๆที่รู้ว่า ก่อนขึ้นเครื่องต้องเจอการตรวจร่างกายเพื่อหาโลหะ ถ้าเป็นพระแบบปกติก็คงไม่เป็นไร แต่มาขามเทศของผมนั้นหัวแหลมเปี๊ยว หากเจ้าหน้าที่มองว่าเป็นอาวุธก็จบครับ แต่ก็ไม่มีปัญหาอะไร ผ่านไปได้ด้วยดี พาขึ้นรถ นั่งรถไฟใต้ดิน ขึ้นเครื่องบิน กินอาหารหรู เข้าวัดจีน ช็อปปิ้ง สารพัดจะไป งั่งของใครที่บอกว่ามีประสบการณ์ รับรองไม่เท่าของผม 555 ถึงขั้นพาไปเที่ยวต่างประเทศ ประสบการณ์สุดยอดแล้วครับ
