เครดิตภาพ www.somdejtor.com

เนื่องจากพระงั่งส่วนใหญ่นั้นเป็นเนื้อโลหะ ผมเห็นบทความนี้แล้วรู้สึกว่าเป็นประโยชน์

จึงขอเอามาแชร์ให้กับมิตรรักแฟนงั่งทุกท่านครับ

หลายๆท่านคงเคยอ่านหรือ ได้ยินเนื้อพระเหล่านี้มาบ้างนะครับ – เนื้อทองแดง / เนื้อทองแดงเถื่อน – เนื้อนวโลหะ / เนื้อนวโลหะกลับดำ – เนื้อทองแดง / เนื้อทองแดงรมดำ / เนื้อทองแดงรมน้ำตาล – เนื้อทองเหลือง / เนื้อทองฝาบาตร – เนื้อเมฆพัตร / เนื้อเมฆสิทธิ์ – เนื้อชิน / ชินเงิน / ชินเขียว / ชินตะกั่ว ฯลฯ คำตอบ จากผู้เชี่ยวชาญ…

เนื้อทองแดง กับ เนื้อทองแดงเถื่อน ความแตกต่างอยู่ที่ ทองแดงเถื่อน เป็นทองแดงสมัยเก่า พบในเหรียญรุ่นเก่า ที่มีมาก่อน พ.ศ. 2490 เนื้อ จะเป็นเนื้อสีทองแดงออกส้มๆ พบได้ในเหรียญรุ่นเก่าๆ อาทิเช่น ครูบาศรีวิชัย หลวงพ่อคง วังกระพ้อม หลวงปู่ เอี่ยม เหรียญวัดบวร 2460 และ เป็นหลักอีกอย่างหนึ่ง ในการสังเกตุเหรียญเก่า เมื่อปั้มเป็นเหรียญแล้ว มันก็เป็นสีเนื้อทองแดงธรรมดา อยากให้สวยก็เอาไปแช่กำมะถัน จะได้สีที่ต้องการ อยู่ที่สารนำมาแช่ ถ้าเป็นกำมะถันจะได้สีเม็ดมะขาม เรียกว่า รมน้ำตาล จากนั้น ก็เอามาขัดเงาอีกที คราวนี้ แหละ หล่อเลย

นวโลหะ คือ การเอาเนื้อโลหะหลายชนิดมารวมกัน ถ้านวโลหะจริงๆ แล้ว ก็มีเนื้อโลหะเก้าชนิด นับแต่ ทองคำ เงิน เจ้าน้ำเงิน ปรอท ชินสังฆวานร ตะกั่วน้ำนม ดีบุก ทองแดง สังกะสี ส่วนการที่จะให้เนื้อนวโลหะออกสีอะไร ก็อยู่ที่เนื้อที่เอาไปผสม ถ้าแก่เงินก็กลับดำเร็วแต่ไม่เงาจัด จะให้เงาจัดหรือที่ภาษานักเลงพระเรียกว่า กลับดำเร็ว ก็เพิ่มส่วนผสมของทองคำลงไป จะได้เนื้อนวโลหะกลับดำเป็นเงา จำพวกหลังนี้แพงครับ ก็ลองคำนวนดูว่า ทองคำบาท ละ สองหมื่นกว่าแล้วครับ

เนื้อทองเหลือง/เนื้อทอง ฝาบาตร เป็นอันเดียวกันครับ เข้าหลักปิยะวาจา ถ้าเรียกว่า เหรียญทองเหลือง ราคาก็คงไม่แพงเกิน เนื้อทองแดงมากมายอะไรนัก ต่อมความอยากยังไม่ทำงานเท่าที่ควร แต่ถ้าบอกว่า เป็นเนื้อฝาบาตรแล้ว ดูเข้มขลัง พลังเยอะ ต่อมความอยากก็เริ่มทำงาน ปลุกกิเลศให้ตื่น คราวนี้ ก็เสียเงิน เสียทรัพย์ละครับท่าน จะไปหาฝาบาตรที่ไหนมาปั้มเหรียญละครับ สร้างพระครั้งละเป็นหมื่นๆ เหรียญ สงสัยฝาบาตรพระทั้งวัดหายหมด

เนื้อเมฆพัตร/เมฆภัทร เกิดจากการออกซิไดซ์ ระหว่างปรอท กับทองแดง ณ อุณหภูมิระดับหนึ่ง พระทำจากเนื้อเมฆพัตรนี้ตกแตกนะครับ ส่วนเนื้อเมฆสิทธิ์ เป็นการนำเอาแป๊ะตั้ง หรือ เนื้ออาปาก้าเกรดต่ำ มาทำเป็นเนื้อพระ อยากให้วรรณจะออกเขียวมากน้อยเพียงใด ก็ผสมทองเหลืองลงไป ตามส่วน ยิ่งได้เนื้อเขียวมากขี้น เพราะสนิมของทองเหลือง คือ สีเขียว

เนื้อชิน/ชินเงิน/ชิน เขียว/ตะกั่ว ใช้โลหะประเภทตะกั่วถูกๆ เกรดเดียวกับ ชินจำพวกท่อน้ำประปานั้นแหละครับ เกรดนั้นเลยมาทำเป็นเนื้อพระโดยการผสมกับโลหะอื่น ถ้าต้องการให้ออกเนื้อชิน ชินเขียวก็ผสมสังกะสี หรือ ตะกั่วน้ำนมสำหรับชินตะกั่ว ตามที่ผู้สั่งต้องการ

หลักการดูพระเนื้อโลหะ: จำพวกเหรียญ ก็ต้องจำตำหนิพระ สังเกตุเส้นที่ช่างแกะพระทำพลาด หรือ ที่เรียกว่า ” เส้นขนแมว ” เหล่านี้ให้แม่นยำ ถ้าเป็นเหรียญเก่า พ.ศ. ก่อน 2490 การ สะกัดโลหะยังไม่ดีเท่าที่ควร เนื้อทองแดงจะเป็นเนื้อทองแดง เถื่อน คือ วรรณออกสีส้ม ดังที่อธิบายไว้ในตอนต้น ศึกษาได้โดยการซื้อตำรา ต่างๆ ที่วางจำหน่ายตามท้องตลาด เรื่องดูเหรียญไม่ยาก หากไม่โลภ จำพวกเนื้อชิน – พระกรุ ต้องทำความเข้าใจในเบื้องต้นว่า พระที่เก็บไว้ในกรุ เป็นเวลาหลายร้อยปี เกิดปฏิกิริยา กับความร้อน ความชื้นในกรุ เกิดการผุกร่อน หรือที่เรียกว่า” ระเบิด ” ต้องสังเกตุให้เป็น ว่า การผุกร่อนนี้ เริ่มแต่ข้างในองค์ พระ และ ขยายออกมายังผิวพระ ไม่ใช่ จากผิวพระลงไปสู่องค์พระ โดยใช้กรด กัด และ แผลทื่เกิดจากการใช้กรดกัด จะเป็นแผลเรียบ จำไว้ว่า ของแท้ต้องเป็น แผลกระรุ่งกระริ่ง คือ ผิวไม่เรียบ และ มีลักษณเป็นไปตามธรรมชาติ จำหลักไว้ว่า ฆาตกรย่อมทิ้งร่องรอย ไม่ชัวร์อย่าเช่า

การศึกษาก็ไม่ลำบากยาก เย็นอะไร กราบงามๆ ที่ตักคอพระเครื่องรุ่นพี่ ที่เขามีพระกรุเนื้อชินของแท้ แล้วยืนเขาส่อง จำให้ติดตา หรือ ไม่ก็ลงทุน ซื้อพระกรุทางเหนือ จำพวกปรกโพธิ์เชียงแสน ราคาองค์ละพันต้นๆ เอามา ศึกษาเป็นองค์ครู ส่วนการศึกษาสนิมแดง ก็ต้องสังเกตุให้เห็นช้ดว่า เนื้อสนิมแดงนั้น หากเราพิจารณาให้ดีๆ แล้ว จะมีการแตกลาย คล้ายๆ ใยแมงมุมในเนื้อ สนิมเหล่านั้นด้วย ที่สำคัญที่สุด ไม่โลภ จำไว้เลย ความโลภไม่เคยปราณีสัตว์โลกตนใด รวมถึงนักเลงพระ โดยเฉพาะจำพวกหัดใหม่ หรือ ประเภทชอบขอ เพราะ ขอเขาบ่อยๆ แรกๆ อาจจะเกรงใจ ให้ของแท้ไปบ้าง เพื่อถนอมน้ำใจ บ่อยๆ เข้า ก็เป็นแหล่งระบายพระเก๊ครับ พูดง่ายๆ ว่า เป็น รำ ให้หมูกิน

บทความโดย : นก เริงลม Moderator

วิธีการดูพระเหรียญปั๊ม โลหะ ทุกวันนี้ พระเหรียญหลายๆคนบอกเล่นยากมาก เพราะทำเก๊ได้เหมือนของ แท้เหลือเกิน โดยเฉพาะเก๊คอมพิวเตอร์แต่ในความเป็นจริงเหรียญทุกชนิดจะดูง่าย ขึ้น ถ้าเรามีหลักการในการดูดังนี้นะครับ

1. พระเหรียญ ให้ดูด้วยตาเปล่าก่อนว่าเหรียญบวมหรือไม่ ถ้าบวมนูนตรงกลางหรือบิดผิดธรรมชาติ ก็คือ เก๊แน่นอน ยกเว้นเหรียญที่นูนจากแม่พิมพ์เอง เช่น เหรียญหลังเต่าเจ้าคุณนร ฯ

2. เมื่อดูว่า เหรียญไม่บวมแล้วก็ให้ดูตำหนิเทียบกับหนังสือพระเครื่องทั่ว ๆ ไป ตามที่เราได้เรียนรู้และจำได้ว่าถูกพิมพ์หรือไม่ ถ้าเหรียญผิดพิมพ์หรือไม่มีตำหนิ ตรงตามของแท้มาตรฐาน ก็คือ เก๊แน่นอน จากการแกะบล็อคใหม่นั่นเอง แต่ถ้าเหรียญถูกพิมพ์ก็จะมีอีก 2 กรณีให้พิจารณาต่อไปอีก คือ 1. แท้ 2. เก๊คอมพิวเตอร์

3. วิธีที่เราจะแยก พระแท้กับพระเก๊คอมพิวเตอร์แยกได้ง่ายมาก และไม่ต้อง ดูตำหนิแล้ว ให้ดูเหรียญโดยทั่ว ๆ ไปก่อน ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง บล็อกเก๊ คอมพิวเตอร์จะมีพื้นผิวเหรียญที่ไม่ตึงเรียบ และจะมีจุดเนื้อเกินแตกต่างจาก เหรียญแท้เสมอ หลังจากนั้นค่อยพิจารณาดูองค์ประกอบทั่ว ๆ ไปของเหรียญ เช่น อายุของโลหะ รมดำหรือกะไหล่ ว่ามีความเก่าหรือไม่ ในส่วนนี้เราจำเป็นต้อง คุ้นเคยกับเหรียญแท้ๆ มาก่อนก็จะทำให้แยกแยะได้ง่ายขึ้น

จุดพิจารณาในการดูเหรียญปั๊มโลหะ

1. อายุของโลหะต้องมีความเก่าตามอายุการสร้างของเหรียญ เช่น เหรียญ พ.ศ. 2460 ทองแดงไม่เก่าก็คือ เก๊นั่นเอง

2. กระไหล่หรือรมดำ ต้องเก่าตามอายุเหรียญนั้นๆ

3. เหรียญสึก ควรสึกเฉพาะส่วนที่นูนของเหรียญเท่านั้น ส่วนลึกสุดของ เหรียญต้องคมชัด และดูได้ว่าเป็นเหรียญปั๊มโลหะ

4. การดูรอยตัดปั๊ม ขอบเหรียญ ถ้าไม่มีหรือเป็นรอยตะไบถือว่าไม่ใช่เหรียญ ปั๊ม ยกเว้นเหรียญปั้มบังคับปลอก(บังคับขอบเหรียญ) เช่นเหรียญ ลพ.เดิม ปี 2482 ขอบ จะเรียบ หรือเหรียญที่ตะไบขอบเช่นเหรียญ ลพ.คง วัดบางกระพ้อม บล็อก ขอบตะไบ แต่เหรียญพิเศษแบบนี้จะมีไม่มาก แต่ถ้ามีรอยตัดปั๊มอาจเก๊ คอมพิวเตอร์ก็ได้

5. เหรียญห่วงเชื่อม รอยเชื่อมเงินต้องมีความเก่า

6.ไม่ควรเช่าเหรียญที่เลี่ยมพลาสติกไว้เพราะดูลำบากอาจหลอกตาได้ ยกเว้น เหรียญดูง่ายจริงๆ

วิธีการดูพระเครื่องประเภทรูปเหมือน

1. รูปเหมือนปั้ม

การดูพระรูปเหมือนปั๊มให้ ใช้หลักการดูเหรียญปั๊มได้เลย เพราะ พระหล่อปั๊มคือ พระโลหะปั๊มเป็นรูปองค์เท่านั้น ถ้าปั๊มแบนเป็นแผ่นก็คือเหรียญ ปั๊มนั่นเอง เช่น รูปเหมือนปั้มหลวงพ่อพรหม วัดช่องแค รุ่นก้นระฆัง

2. รูปเหมือนฉีด

การดูพระรูปเหมือนฉีดให้ดูพิมพ์รวมเป็นหลัก พระทุกองค์จะ ต้องมีรูปร่าง เท่ากันทุกองค์ 100% แต่ไม่คมชัดเหมือนพระปั๊ม บริเวณก้น องค์จะมีรอยตะไบบริเวณรอยฉีดโลหะเข้าทุกองค์ เช่น พระหล่อใบโพธิ์ เจ้าคุณนรฯ ปี 13 รูปเหมือนหล่อโบราณ มี 2 ชนิด คือ เบ้าทุบ ไม่มีรอยตะเข็บข้าง แต่จะมีรอยตะไบเดือยที่ก้นทุกองค์ เช่น หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน พิมพ์นิยม เบ้าประกบมีรอยตะเข็บซ้าย-ขวาข้างองค์พระทุกองค์ ก้นจะมีรอยเนื้อเท ไม่เต็ม เช่น หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน พิมพ์ขี้ตา จุดสังเกตสำคัญ พิมพ์หรือรูปร่างโดยรวมของพระรูปหล่อจะต้องเหมือนกัน รูปหล่อที่มีโค๊ด โค๊ดจะต้องคมชัดเพราะใช้ตอกด้วยโลหะ รอยปั๊มหรือรอยตะไบ ถ้าเป็นพระที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป ควรที่จะไม่มีความคมและไปในทางเดียวกันไม่สับสน

หลักพิจารณาพระแท้

“พิมพ์ถูก เนื้อใช่ ความเก่ามี”

1. ถ้าพิมพ์ถูก ก็แท้แล้ว 50% ต้องจำพิมพ์พระที่จะเช่าบูชาได้ทุกครั้งก่อนที่จะ เช่าบูชาเสมอ เพราะว่าถ้าพิมพ์ถูก โอกาสพระแท้ก็มี 50% แล้ว และถ้าพระผิด พิมพ์ก็เก๊ 100% เลย เพราะฉะนั้น ต้องหมั่นศึกษาพิมพ์พระจากตำราต่าง ๆ ให้แม่นยำ หรือถ้าศึกษาจากองค์จริงได้ก็ยิ่งดีครับ

2. ถ้าเนื้อใช่ ก็แท้แล้ว 25% เพื่อน ๆ ต้องจำสูตรเนื้อพระแต่ละรุ่นให้คุ้นเคย โดย ศึกษาจากองค์จริงเท่านั้น จะดูจากรูปไม่ได้ เช่นพระเนื้อทองเหลืองของพระแต่ละ ชนิดไม่เหมือนกัน กระแสโลหะและผิวไฟก็ไม่เหมือนกัน ฉะนั้นถ้าเนื้อถูกกระแสและผิวไฟถูกก็แท้ขึ้นอีก 25% ครับ

3. ถ้าความเก่ามี ก็แท้แล้ว 25% พระ เครื่องที่มีอายุต้องมีความเก่าสมอายุด้วย ถึงแม้จะเป็นพระที่เก็บรักษาดี ไม่ถูกจับต้องเลย ก็ต้องใหม่แบบเก่า ๆ คือไม่มี ความแวววาวแล้ว เช่น พระหูยานลพบุรี กรุใหม่ ปี 08 เป็นต้น ถ้า พิจารณาพระทุกองค์ได้ครบถูกต้อง 3 ข้อนี้ก็เป็นพระแท้ดูง่าย ควรค่ากับการสะสมครับ

ภูมิคุ้มกันพระเก๊ ก่อนอื่นขอขยายความเรื่อง”พิมพ์ถูก” ก่อนนะครับ เพื่อน ๆ คงเคยได้ยินคำพูดว่า “พระ ผิดพิมพ์”บ่อย ๆ ใช่ไหมครับ ซึ่งก็มีความหมายเดียวกันกับพระเลียนแบบหรือพระเก๊นั่นเอง แล้วคำถามต่อมาก็คือ แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าถูกพิมพ์หรือผิดพิมพ์ การสร้างพระทุกชนิด ทุกครั้ง จะต้องมีแม่พิมพ์เสมอ แต่อาจจะมีหลายแม่พิมพ์ในพระชนิดเดียวกันก็ได้ เพราะฉะนั้นต้องศึกษาว่าพระชนิดนั้น ๆ มีกี่แม่พิมพ์หรือกี่บล็อก ถ้าเป็นพระรุ่นใหม่ พระที่สร้างมาจากแม่พิมพ์เดียวกันจะต้องมีรายละเอียดในองค์พระนั้น ๆ เหมือนกัน100% เช่น ตุ่มนูน, ลายเส้นต่าง ๆ , รอย เนื้อเกิน เป็นต้น ฉะนั้นพระที่มีลักษณะใด ๆ ที่แตกต่างจากพระที่มาจากแม่พิมพ์เดียวกัน ย่อมเป็นพระผิดพิมพ์หรือมาจากแม่พิมพ์อื่นหรือเก๊นั่นเอง ยกเว้น การเปลี่ยนแปลงในพิมพ์ที่อธิบายด้วยเหตุผลได้

ที่มา: www.weloveshoping.com